ΠΑΡΟΣ

Satelite Map
Πατήστε για μεγέθυνση ΠΑΣΧΑ ΣΤΗ ΜΑΡΠΗΣΣΑ Πατήστε για μεγέθυνση ΝΑΟΥΣΑ Πατήστε για μεγέθυνση ΠΑΡΟΙΚΙΑ Πατήστε για μεγέθυνση ΚΡΑΣΙ ΣΕ ΒΑΡΕΛΙΑ Πατήστε για μεγέθυνση ΛΕΥΚΕΣ Πατήστε για μεγέθυνση ΠΙΣΩ ΛΕΙΒΑΔΙ Πατήστε για μεγέθυνση ΛΟΓΑΡΑΣ Πατήστε για μεγέθυνση ΠΑΡΟΣ ΚΕΝΤΡΟ Πατήστε για μεγέθυνση ΑΝΕΜΟΜΥΛΟΣ

Η Πάρος είναι ένα από τα μεγαλύτερα νησιά των Κυκλάδων (186 τ. χλμ. έκταση). Βρίσκεται σε γεωγραφικό μήκος 37ο 5΄ και γεωγραφικό πλάτος 25ο 14΄ δυτικά της Νάξου και ανατολικά της Αντιπάρου, στο κέντρο των θαλάσσιων δρόμων του Αιγαίου, σε απόσταση 90 ναυτικών μιλίων από τον Πειραιά.

Η Πάρος συνδέεται με τακτική συγκοινωνία με τον Πειραιά, την Ραφήνα τους καλοκαιρινούς μήνες, το Λαύριο, τις υπόλοιπες Κυκλάδες, τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου, την Θεσσαλονίκη και την Κρήτη  με συμβατικά και ταχύπλοα (Flying Cat, High Speed κ.α.). Έχει αεροπορική σύνδεση με την Αθήνα. Η διάρκεια του θαλάσσιου ταξιδιού από τον Πειραιά είναι 4,5 ώρες με συμβατικά και 2,5 - 3 ώρες με ταχύπλοα.

Το έδαφος της Πάρου είναι ομαλό με τον κεντρικό ορεινό όγκο των Αγ. Πάντων (762μ.) να καταλήγει σε λόφους που σβήνουν σε ακρογιαλιές. Η Πάρος είναι από τα εύφορα νησιά των Κυκλάδων. Παράγει κρασί, γνωστό από την αρχαιότητα, λάδι, δημητριακά και φρούτα. Ιδιαίτερα η αμπελουργία, τα τελευταία χρόνια, γνωρίζει νέα άνθηση και τα επώνυμα παριανά κρασιά που εμφιαλώνονται στα σύγχρονα οινοποιεία του νησιού, είναι φημισμένα σε όλο τον κόσμο. Οι Παριανοί εκτός από την γεωργία ασχολούνται με την αλιεία και την κτηνοτροφία. Σήμερα ο τουρισμός έχει αλλάξει τον τρόπο ζωής των ανθρώπων της Πάρου, αλλά η ελιά και το αμπέλι εξακολουθούν να δίνουν τον καρπό τους, το ψάρι να μοσχοβολάει στο παριανό τραπέζι και το ντόπιο τυρί να είναι μία γαστρονομική εμπειρία.

Το κλίμα της Πάρου είναι εύκρατο, νησιωτικό. Οι χειμώνες είναι ήπιοι με λίγες βροχές. Κύριο χαρακτηριστικό του καλοκαιριού είναι οι ετήσιοι άνεμοι («μελτέμια»). Το υπέδαφος της Πάρου αποτελείται κυρίως από γρανίτες με ασβεστολιθικές νησίδες (μάρμαρα). Το μάρμαρο της Πάρου, ο περίφημος «λυχνίτης», ήταν περιζήτητο υλικό στην αρχαιότητα εξ αιτίας της ικανότητάς του να αιχμαλωτίζει το φως μέσα στο λευκό του χρώμα. Διάσημοι γλύπτες του έδωσαν μορφή και απετέλεσε κύρια πηγή πλούτου για το νησί σε όλες τις περιόδους της ιστορίας.

Σήμερα η Πάρος είναι δημοφιλής τόπος διακοπών, παρουσιάζει αξιόλογη τουριστική ανάπτυξη και προσφέρει όλες τις απαραίτητες υπηρεσίες στον σύγχρονο ταξιδιώτη.

Πρωτεύουσα του νησιού είναι η Παροικιά, στην δυτική ακτή. Δεύτερη σε μέγεθος, η Νάουσα, το κοσμικό ψαροχώρι, ένα από τα πιο όμορφα λιμανάκια στο Αιγαίο. Πολύ σημαντικά για την Πάρο είναι και τα ολοζώντανα, γραφικά χωριά της. Τα μεγαλύτερα χωριά είναι οι Λεύκες, η Μάρπησσα, το Πίσω Λιβάδι, τα Μάρμαρα, ο Πρόδρομος, ο Κώστος, ο Δρυός, η Αγγαιριά και η Αλυκή.

Εποχή του λίθου: Πρώτα ίχνη κοινωνικής ζωής στην Πάρο έχουμε στο νησάκι Σαλιαγκό, μεταξύ Πάρου και Αντιπάρου, όπου εμφανίζεται ένας από τους αρχαιότερους οικισμούς του προϊστορικού Αιγαίου (5 - 4 χιλιετία π.Χ.).

Εποχή του Χαλκού (3200-1100 π.Χ.): Στον λόφο του Κάστρου της Παροικιάς εντοπίστηκαν λείψανα Πρωτοκυκλαδικού οικισμού. Αξιόλογοι οικισμοί της ίδιας περιόδου εντοπίστηκαν σε διάφορα σημεία της Πάρου (Κάμπος, Δρυός, Κουκουναριές, Πλαστήρας, Γλυφά, Φάραγκας). Την εποχή της Μινωικής κυριαρχίας στο Αιγαίο, η Πάρος γίνεται ένα μεγάλο στρατιωτικό και εμπορικό κέντρο του Μινωικού κράτους και εποικίζεται από Κρήτες. Σύμφωνα με την μυθολογία ο αρχηγός των Κρητών που εποίκισαν το νησί είναι ο Αλκαίος που έκτισε την πρώτη πόλη στη θέση της σημερινής Παροικιάς και της έδωσε το τιμητικό όνομα Μινώα («βασιλική πόλη»). Στην Πάρο, λείψανα του Μυκηναϊκού πολιτισμού ανακαλύφθηκαν στο ύψωμα Κουκουναριές, κοντά στη Νάουσα και στον λόφο του κάστρου της Παροικιάς.

Γεωμετρική εποχή (1100-700 π.Χ.): Η Πάρος εξελίσσεται σε μεγάλη ναυτική δύναμη. Το εμπόριο του μαρμάρου φέρνει πλούτη στο νησί. Αναπτύσσεται η γεωργία και η κτηνοτροφία.

Αρχαϊκή εποχή (700-480 π.Χ.): Παριανοί ιδρύουν το 680 π.Χ. αποικία στην Θάσο και εκμεταλλεύονται τα κοιτάσματα χρυσού των θρακικών παραλίων. Δημιουργούνται στην Πάρο φημισμένα εργαστήρια γλυπτικής. Ιδιαίτερη άνθηση γνωρίζει τον 7ο π.Χ. αιώνα και η ποίηση με κύριο εκπρόσωπο τον λυρικό ποιητή Αρχίλοχο που θεωρείται ισάξιος του Ομήρου.

Κλασική εποχή (480-323 π.Χ.): Η ολιγαρχική εξουσία της Πάρου, δέχεται στο νησί τους Πέρσες και ένα μεγάλο τμήμα του στρατού της ακολουθεί τον περσικό στόλο στις εκστρατείες εναντίον της Ελλάδας. Μετά την ήττα των Περσών (480 π.Χ.), ο Θεμιστοκλής υποχρεώνει την Πάρο να γίνει μέλος της Αθηναϊκής Συμμαχίας. Την εποχή αυτή ζουν και δημιουργούν οι φημισμένοι Παριανοί γλύπτες Αγοράκριτος και Σκόπας. Με το τέλος της κλασικής περιόδου, η Πάρος γίνεται σύμμαχος των Μακεδόνων μέχρι τον θάνατο του Μ. Αλεξάνδρου.

Ελληνιστική εποχή (323-167 π.Χ): Για πολλά χρόνια η Πάρος ανήκει στην κυριαρχία των Πτολεμαίων.

Ρωμαϊκή εποχή (167-330 μ.Χ.): Η Πάρος και οι υπόλοιπες Κυκλάδες μαζί με ένα μεγάλο τμήμα της ηπειρωτικής Ελλάδας αποτελούν επαρχία της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Η ανάπτυξη ανακόπτεται. Το νησί χρησιμοποιείται σαν τόπος εξορίας.

Βυζαντινή εποχή (330-1204 μ.Χ): Ο χριστιανισμός απλώθηκε στην Πάρο από τον 4ο μ. Χ. αιώνα. Τότε κτίστηκε και η πρώτη εκκλησία της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής, με εντολή της Αγίας Ελένης.

Ενετοκρατία (1204 - 1537 μ.Χ): Η Πάρος εντάσσεται στο Δουκάτο του Αιγαίου (1207). Οι κάτοικοι του νησιού δουλεύουν στα χωράφια σαν δουλοπάροικοι ενώ εξακολουθούν να ταλαιπωρούνται από πειρατικές επιδρομές και λεηλασίες. Η Νάουσα γίνεται βάση πειρατών. Την περίοδο της Ενετοκρατίας κτίζεται το κάστρο της Παροικιάς, της Νάουσας και του Κέφαλου (Μάρπησσα).

Τουρκοκρατία (1537-1821 μ.Χ): Με την κατάληψη του νησιού από τον φοβερό πειρατή Μπαρμπαρόσα (1537) και την ερήμωση που ακολουθεί κλείνει το κεφάλαιο της Ενετοκρατίας για την Πάρο. Το κατεστραμμένο πλέον νησί κυριεύεται από τους Τούρκους (1560). Κατά την διάρκεια των Ρωσοτουρκικών πολέμων (1770 - 1777) ο ρώσικος στόλος χρησιμοποιεί τον ασφαλή όρμο της Νάουσας σαν ορμητήριο στο Αιγαίο.

Νεώτερη ιστορία: Η Πάρος παίρνει ενεργό μέρος στην ελληνική επανάσταση (1821). Ιδιαίτερα δοκιμάστηκε η Πάρος την περίοδο της γερμανικής κατοχής. Μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου οι Παριανοί αναγκάζονται να μεταναστεύσουν αρχικά στον Πειραιά και αργότερα στο εξωτερικό. Γύρω στο 1960 αρχίζει μία καινούργια περίοδος ανάπτυξης για την Πάρο, που βασίζεται κυρίως στον τουρισμό.

Οικισμός της Παροικιάς - Παλιά Αγορά: Η Παροικιά, κτισμένη στο μέσον περίπου της δυτικής ακτής της Πάρου, γύρω από έναν μεγάλο και ασφαλή κόλπο. Είναι η πρωτεύουσα του νησιού, το διοικητικό και οικονομικό κέντρο, το επιβατηγό και εμπορικό λιμάνι. Για το σημερινό της όνομα θα ανατρέξουμε στην περίοδο του βυζαντίου, την εποχή που ο ναός της Εκατονταπυλιανής είχε «κολίγους» (πάροικους) πολλούς κατοίκους του νησιού. Οι πάροικοι εγκαταστάθηκαν στην παλιά πόλη που σιγά - σιγά μετονομάστηκε από Πάρος σε Παροικιά. Η Παροικιά είναι μία σύγχρονη πολιτεία με υπηρεσίες που καλύπτουν όλες τις ανάγκες του σύγχρονου ταξιδιώτη. Εδώ λειτουργούν υποκαταστήματα των περισσότερων τραπεζών, ταχυδρομείο, κέντρο υγείας, internet cafe, τουριστικά γραφεία και γραφεία ενοικίασης αυτοκινήτων. Δεκάδες ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια και camping (Λιβάδια, Κριός, Παρασπόρος), δίνουν στον επισκέπτη την δυνατότητα να επιλέξει το κατάλυμα που του ταιριάζει. Σε κάθε βήμα συναντάμε ταβέρνες, μεζεδοπωλεία και εστιατόρια που σερβίρουν νόστιμα πιάτα, στα δρομάκια γύρω από το Κάστρο («Παλιά Αγορά») και στον παραλιακό δρόμο συγκεντρώνονται μαγαζιά κάθε είδους. 

Ναός Εκατονταπυλιανής: Το στολίδι της Πάρου είναι ο ναός της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής, ένα από τα σημαντικότερα παλαιοχριστιανικά μνημεία της Ελλάδας. Βρίσκεται στο Β.Α. τμήμα της Παροικιάς, σε μικρή απόσταση από το λιμάνι. Οικοδομήθηκε τον 4ο αιώνα. Η Αγία Ελένη, μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, πηγαίνοντας στους Άγιους Τόπους με σκοπό να βρει τον Τίμιο Σταυρό, σταμάτησε με το πλοίο της στη Πάρο. Προσεύχεται και κάνει τάμα να βρει τον Τίμιο Σταυρό να κτίσει στη θέση αυτή ένα μεγάλο ναό. Η προσευχή της εισακούστηκε, η Αγία Ελένη βρήκε τον Σταυρό και πραγματοποίησε την υπόσχεσή της. Σύμφωνα με άλλη παράδοση, τον ναό οικοδόμησε ο Μεγάλος Κωνσταντίνος με εντολή της μητέρας του. Αρχικά ήταν μία σταυροειδής βασιλική που καταστράφηκε πιθανώς από πυρκαγιά. Την εποχή του Ιουστινιανού ανακατασκευάστηκε. Τον ναό της Εκατονταπυλιανής έκτισε ο μαθητής του Πρωτομάστορα που έκτισε την Αγία Σοφία της Κωνσταντινούπολης. Κατά τις περιόδους της Φραγκοκρατίας και της Τουρκοκρατίας υπέστη καταστροφές και λεηλασίες με αποκορύφωμα την  καταστροφή του από τους σεισμούς του 1773. Το 1959 άρχισε η αποκατάσταση της Εκατονταπυλιανής,  η οποία σήμερα έχει την αρχική μορφή της, δηλαδή σταυροειδής βασιλική με τρούλο. Στη νότια πλευρά του ναού, βρίσκεται το βαπτιστήριο του 4ου αιώνα, το αρχαιότερο και καλύτερα διατηρημένο σε όλη την ορθόδοξη Ανατολή.

Βυζαντινό Μουσείο Εκατονταπυλιανής: Εκτίθενται κυρίως εικόνες, στο μικρό παρεκκλήσι ξυλόγλυπτα και στην τρίτη αίθουσα άμφια, πόρπες, άλλα εκκλησιαστικά κειμήλια και ο ξυλόγλυπτος επιτάφιος της Εκατονταπυλιανής. Στις δύο μικρότερες αίθουσες, σε ειδικές προθήκες, εκτίθενται και λίγα έργα αργυροχοΐας. Τα υπόλοιπα κειμήλια της συλλογής φυλάσσονται σε ένα κελλί του συγκροτήματος.

Αρχαιολογικό Μουσείο Πάρου: Δίπλα στο Γυμνάσιο της Παροικιάς, βρίσκεται το Αρχαιολογικό Μουσείο της Πάρου. Εδώ εκτίθενται νεολιθικά ευρήματα από  τον προϊστορικό οικισμό στο νησάκι Σάλιαγκο, όπως το μαρμάρινο ειδώλιο της "Χοντρής Κυρίας" και θαυμάσια πήλινα αγγεία. Ένα από τα αριστουργήματα του Μουσείου της Πάρου, είναι το άγαλμα Νίκης (5ου π.Χ. αι.), το οποίο παριστάνει μία γυναικεία φτερωτή μορφή. Ένα δεύτερο έργο είναι το άγαλμα της Γοργούς του 6ου π.Χ. αι. Από τα υπόλοιπα γλυπτά του μουσείου ξεχωρίζουν το κολοσσιαίων διαστάσεων άγαλμα της θεάς Άρτεμης (3,7 μ.) στο Δήλιο, το καθιστό άγαλμα γυναικείας θεότητας καθώς και το κάτω μέρος μεγάλου αγάλματος της Αθηνάς, όλα του 5ου π.Χ. αιώνα. Στο αρχαιολογικό μουσείο της Πάρου φιλοξενείται ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της ελληνικής ιστορίας, το "Πάριο Χρονικό". Το Πάριο Χρονικό είναι μαρμάρινη επιγραφή, που χαράχτηκε στα μέσα του 3ου π.Χ. αιώνα και περιλαμβάνει σε 134 στίχους χρονολογικές αναφορές που καλύπτουν περίοδο 1.318 χρόνων (1528 π.Χ -263 π.Χ.). Το μεγαλύτερο τμήμα του βρίσκεται σήμερα στο μουσείο της Οξφόρδης. 

Το Κάστρο: Το έκτισε ο δούκας της Νάξου Μάρκος Σανούδος τον 13ο αιώνα. Στη περιήγησή μας σε αυτό θα συναντήσουμε μικρά εκκλησάκια, πολλά από αυτά ενσωματωμένα στα τείχη, όπως η Παναγία του Σταυρού (1514), η Αγία Άννα, ο Άγιος Μάρκος, ο Άγιος Στυλιανός και ο εκπληκτικός σε αρχιτεκτονική ναός του Αγίου Κωνσταντίνου με στεγασμένο προαύλιο και καταπληκτική θέα προς την θάλασσα, ένας από τους ωραιότερους στο Αιγαίο. 

Το Αρχαίο Νεκροταφείο:  Κατά τις πρόσφατες ανασκαφές (1983) ήρθε στο φως, ένα σπουδαίο νεκροταφείο που χρονολογείται από το τέλος του 8ου π.Χ. μέχρι τις αρχές  του 3ο μ.Χ. αιώνα. Το νεκροταφείο βρέθηκε κοντά στο λιμάνι της Παροικιάς, επάνω στον παραλιακό δρόμο. Περιλαμβάνει τάφους από διάφορες εποχές. Στο εκθετήριο που λειτουργεί δίπλα στο νεκροταφείο, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τα ενδιαφέροντα ευρήματα καθώς και φωτογραφίες από παλαιότερες και πρόσφατες ανασκαφές. 

Ασκληπιο: Ο νότιος παραλιακός δρόμος οδηγεί στον λόφο της Αγίας Άννας όπου αποκαλύφθηκε ένας χώρος λατρείας του θεού της Ιατρικής Ασκληπιού. Πρόκειται για οικοδόμημα του 4ου π.Χ. αιώνα. Ο ναός ήταν υπαίθριος, κτισμένος γύρω από μία πηγή. Στην ίδια περιοχή, σώζονται κάποια ίχνη από αρχαίο ναό αφιερωμένο στον Πύθιο Απόλλωνα. 

Ανθέμιον: Δημιούργημα της ευαισθησίας και της αγάπης για τα πολιτιστικά στοιχεία που έχουν σχέση με την Πάρο και κατ' επέκταση τις Κυκλάδες και το Αιγαίο, ορισμένων ανθρώπων, οι οποίοι έκαναν αυτή την ευαισθησία, σκοπό ζωής, μόχθο και απόλαυση. Σε κάθε καλαίσθητο και ευρύχωρο κτίριο, με θαυμάσιους υπαίθριους χώρους όπου παντού είναι έντονη η Κυκλαδική αρχιτεκτονική εκτίθενται λαογραφικές και διάφορες άλλες συλλογές, οι οποίες με την πάροδο του χρόνου εμπλουτίζονται με νέα στοιχεία. Πλούσια βιβλιοθήκη η οποία περιλαμβάνει πέντε χιλιάδες βιβλία, περιοδικά, έντυπα, που αντιπροσωπεύουν στο μεγαλύτερο μέρος τους, συγγραφείς που κατάγονται ή ζουν στην Πάρο, ή (κυρίως) οποιαδήποτε έκδοση αναφέρει πληροφορίες για την Πάρο και την Αντίπαρο για τις Κυκλάδες γενικότερα, χωρίς να παραβλέπονται τα βιβλία γενικότερου ενδιαφέροντος.

Δήλιο: Βόρεια του κόλπου της Παροικιάς, σε ψηλό λόφο απέναντι από την Δήλο, ιδρύεται στις αρχές του 5ου π.Χ. αιώνα ένα ιερό λατρείας του Απόλλωνα του Δήλιου. Αποτελείται από ένα περίβολο με βωμό, ένα ναό της Αρτέμιδας, αδελφής του Απόλλωνα και ένα μικρό χώρο για συμπόσια. Στην περιοχή του Δηλίου βρέθηκε κυκλαδικό νεκροταφείο (3η χιλιετία π.Χ.). 

Βυζαντινό Μουσείο Νάουσας Στεγάζεται στη μονή του Αγίου Αθανασίου (17ου αιώνα) που βρίσκεται στη δυτική είσοδο της Νάουσας. Φιλοξενεί πάνω από εκατό βυζαντινές και μεταβυζαντινές εικόνες (από τον 15ο ως τον 19ο αι.), πολλές από τις οποίες είναι έργα Παριανών αγιογράφων.  

Λαογραφικό Μουσείο Νάουσας: Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει το Λαογραφικό Μουσείο καθώς και η λαογραφική συλλογή όπου παρουσιάζονται παραδοσιακές φορεσιές από διάφορα μέρη της Ελλάδας. 

Ενετικό Κάστρο Νάουσας: Το θαλασσοδαρμένο βενετσιάνικο Κάστρο που κλείνει από βορρά το λιμάνι της Νάουσας, είναι έργο της δυναστείας των Σομμαρίπα (15ος αιώνας) και αποτελεί ένα ιδιότυπο οχυρωματικό έργο.   

Λαογραφικό Μουσείο Μάρπησσας: Πριν από πέντε χρόνια, σε συνεργασία με την κοινότητα Μάρπησσας, ο Σύλλογος Γυναικών της περιοχής ξεκίνησε την υλοποίηση ενός λαογραφικού μουσείου, που παρουσιάζει το παραδοσιακό νησιώτικο σπίτι, τόσο από αρχιτεκτονικής άποψης όσο και από πλευράς διακόσμησης και επίπλωσης. Το Λαογραφικό Μουσείο Μάρπησσας λειτουργεί από τον Οκτώβριο μέχρι το τέλος Μαΐου κάθε Κυριακή, ενώ από τον Ιούνιο έως τον Σεπτέμβριο είναι ανοιχτό σε καθημερινή βάση. Το μουσείο δέχεται πλήθος επισκέψεων από ντόπιους, τουρίστες αλλά και από μαθητές για εκπαιδευτικούς λόγους.

Λόφος Κεφάλου: Ανατολικά της Μάρπησσας υψώνεται ο λόφος του Κεφάλου με το μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου (17ος αι.) στην κορυφή. Η ανάβαση από την Μάρπησσα στο μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου (περίπου μισή ώρα) είναι μία από τις πιο ενδιαφέρουσες πεζοπορίες που προσφέρει η Πάρος. Η μονή είναι ανοιχτή μόνο τις πρωινές ώρες, τους καλοκαιρινούς μήνες. 

Κυκλαδική Λαογραφία: Βρίσκεται στην Αλυκή της Πάρου, κοντά στο αεροδρόμιο, στο κτήμα "Σκορπιός". Η Κυκλαδίτικη Λαογραφία του Μπενέτου Σκιαδά είναι ένα από τα πιο αξιόλογα μουσεία στην Ελλάδα. Η ιστορία των Κυκλάδων φιλοτεχνημένη σε μεγάλες μινιατούρες πλοίων και σημαντικών κτιρίων με απαράμιλλη τέχνη και μαστοριά.

Πεταλούδες: Στο δρόμο που συνδέει την Παροικιά με την Αλυκή, σε απόσταση 5 χλμ. περίπου από την Παροικιά, μία διακλάδωση οδηγεί στην τοποθεσία Ψυχοπιανά, όπου βρίσκεται το μοναστήρι του «Χριστού στο Δάσος». Λίγο δυτικότερα συναντάμε την κοιλάδα με τις Πεταλούδες, έναν από τους σπουδαιότερους βιότοπους στην Ελλάδα.

Λαικό Μουσείο Πολιτισμού του Αιγαίου: Βρίσκεται στις εγκαταστάσεις του Lefkes Village. Προσεγγίζοντας τον Λαϊκό Πολιτισμό του Αιγαίου, μέσα από τα εκθέματα της καθημερινής ζωής και των παραδοσιακών επαγγελμάτων, ανακαλύπτουμε ένα κόσμο που σε δύσκολες συνθήκες κατόρθωσε να ζει σε αρμονία με το περιβάλλον του, σεβόμενος την φύση και τον άνθρωπο. Στον χώρο του Μουσείου παρουσιάζονται κάθε χρόνο σχετικές θεματικές φωτογραφικές εκθέσεις ενώ μία πλούσια βιβλιοθήκη και ένα αρχείο με dvd Video συμπληρώνουν την βουτιά στον λαϊκό Πολιτισμό του Αρχιπελάγους.

Λατομεία Ο δρόμος που ενώνει την Παροικιά με τις Λεύκες συναντάει το Μαράθι, έναν όμορφο οικισμό. Στα ανατολικά του οικισμού, συναντάμε τα αρχαία λατομεία μαρμάρου από όπου  έβγαινε το περίφημο παριανό μάρμαρο, πηγή πλούτου για το νησί σε όλες τις περιόδους της ιστορίας. Κύριο χαρακτηριστικό του παριανού μαρμάρου είναι η καθαρότητα και η διαύγειά του. Στο μάρμαρο της Πάρου έδωσαν μορφή διάσημοι γλύπτες όπως ο Φειδίας, ο Αγοράκριτος, ο Πραξιτέλης, ο Σκόπας. Από το κατάλευκο αυτό μάρμαρο δημιουργήθηκαν τα αριστουργήματα της αρχαιότητας: η Αφροδίτη της Μήλου, ο Ερμής του Πραξιτέλη, οι Κόρες της Ακρόπολης, η Νίκη της Δήλου, ο ναός του Απόλλωνα και ο θησαυρός των Σίφνιων στους Δελφούς, ο ναός του Δία στην Ολυμπία, ο ναός του Απόλλωνα στην Δήλο. Ονομαζόταν «λυχνίτης» γιατί εξορυσσόταν από βαθιές στοές κάτω από το φως των λύχνων. Σήμερα είναι δυνατή η επίσκεψη από δύο εισόδους. Η λειτουργία των λατομείων σταμάτησε στα τέλη του 19ου αιώνα.

Λιβάδια: Είναι η δημοφιλής και πολυσύχναστη παραλία στη βόρεια πλευρά της Παροικιάς, στην θέση Λιβάδια. Εκτεταμένη αμμουδιά με πεντακάθαρα νερά, οργανωμένη τουριστικά. Κατά μήκος της, συναντάμε μαγαζιά κάθε είδους.

Κριός: Η παραλία του Κριού (2 χλμ. απόσταση από το κέντρο της Παροικιάς), στη βόρεια πλευρά του κόλπου της Παροικιάς, είναι μία μεγάλη αμμουδιά με πεντακάθαρη θάλασσα. Υπάρχουν εστιατόρια και μπαράκια. Πρόσβαση με καραβάκι από το λιμάνι της Παροικιάς ή με δικό σας μεταφορικό μέσο.

Μαρτσέλο: Μεγάλη αμμουδιά που αποτελεί συνέχεια της παραλίας του Κριού. Απέχει 2,5 χλμ. από το κέντρο της Παροικιάς. Υπάρχουν εστιατόρια και μπαράκια. Πρόσβαση με καραβάκι από το λιμάνι της Παροικιάς ή με δικό σας μεταφορικό μέσο.

Καμίνια: Μεγάλη αμμουδιά, στο βόρειο άκρο του κόλπου της Παροικιάς. Αποτελεί συνέχεια της παραλίας Μαρτσέλο. Πολύ κοντά, στο ακρωτήρι του Αγίου Φωκά, βρίσκεται και η σπηλιά του Αρχίλοχου, μία μεγάλη τρύπα στην σχεδόν κάθετη ακτή. Πρόσβαση με καραβάκι, τακτικά δρομολόγια από το λιμάνι της Παροικιάς ή με δικό σας μεταφορικό μέσο. 

Σουβλιά: Αμμουδιά, στο νότιο άκρο του κόλπου της Παροικιάς, 1,5 χλμ περίπου από το κέντρο της Παροικιάς. Υπάρχουν εστιατόρια. Πρόσβαση με λεωφορείο μέχρι τον δημόσιο δρόμο ή με δικό σας μεταφορικό μέσο.

Παρασπόρος: Πολύβουη αμμουδιά, νότια της Παροικιάς (2,5 χλμ περίπου από το κέντρο της Παροικιάς), οργανωμένη τουριστικά, ιδιαίτερα αγαπητή στους νέους. Υπάρχουν εστιατόρια και μπαράκια. Πρόσβαση με λεωφορείο μέχρι τον δημόσιο δρόμο ή με δικό σας μεταφορικό μέσο.

Αγία Ειρήνη: Βρίσκεται νότια της Παροικιάς, σε απόσταση 4 χλμ. Από το κέντρο της Παροικιάς. Προστατευμένη από τον άνεμο αμμουδιά με φοινικόδενδρα. Πρόσβαση με λεωφορείο μέχρι τον δημόσιο δρόμο ή με δικό σας μεταφορικό μέσο.

Πούντα: Όμορφες συνεχόμενες μικρές παραλίες, στον ομώνυμο παραθεριστικό οικισμό, 8,5 χλμ. νότια της Παροικιάς. Η Πούντα βρίσκεται ακριβώς απέναντι από την Αντίπαρο, από την οποία την χωρίζει μόλις ένα ναυτικό μίλι. Από την Πούντα φεύγουν τα οχηματαγωγά που συνδέουν την Πάρο με την Αντίπαρο. Υπάρχουν ξενοδοχεία, καφενεία, ταβέρνες, surf club και σχολή καταδύσεων.

Πιπέρι: Η αμμουδιά του Πιπεριού βρίσκεται μέσα στη Νάουσα και είναι η αγαπημένη παραλία των Ναουσαίων.

Μοναστήρι: Βρίσκεται στο δυτικό τμήμα του κόλπου της Νάουσας και είναι από τις πιο γνωστές και πολυσύχναστες παραλίες της Πάρου. Υπάρχουν εστιατόρια και μπαράκια. Πρόσβαση με καραβάκι από την Νάουσα ή οδικώς, με δικό σας μεταφορικό μέσο.

Κολυμπήθρες: Όμορφη και ήσυχη αμμουδιά, στο δυτικό τμήμα του κόλπου της Νάουσας. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι βράχοι από γρανίτη που εξ αιτίας της αποσάθρωσης έχουν πάρει διάφορα σχήματα και δημιουργούν φυσικές κοιλότητες που γεμίζουν με θαλασσινό νερό και μοιάζουν με κολυμπήθρες. Υπάρχουν εστιατόρια. Πρόσβαση με καραβάκι από την Νάουσα ή οδικώς, με δικό σας μεταφορικό μέσο.

Άγιοι Ανάργυροι: Η παραλία των Αγίων Αναργύρων, αμμουδιά με λίγα δένδρα, βρίσκεται ανατολικά της Νάουσας σε απόσταση 200 μ. περίπου.

Λάγγερη: Η παραλία της Λάγγερης (1,5 χλμ. περίπου από την Νάουσα), είναι όμορφη, ήσυχη αμμουδιά με ψιλή άμμο και αμμόλοφους. Πρόσβαση με καραβάκι από την Νάουσα, με λεωφορείο μέχρι τον δημόσιο δρόμο ή με δικό σας μεταφορικό μέσο.

Σάντα Μαρία: Η παραλία Σάντα Μαρία (2 χλμ. από την Νάουσα) είναι μία εκτεταμένη αμμουδιά με πεντακάθαρη θάλασσα. Υπάρχουν ταβέρνες και οργανωμένα θαλάσσια σπορ. Πρόσβαση με λεωφορείο ή δικό σας μεταφορικό μέσο.

Αμπελάς: Μικρή προστατευμένη αμμουδιά στο ομώνυμο ψαροχώρι, λίγα χιλιόμετρα ανατολικά της Νάουσας. Υπάρχουν παραθαλάσσια ταβερνάκια.

Μώλος: Προστατευμένη αμμουδιά με λίγα δένδρα, στον ομώνυμο παραλιακό οικισμό. Υπάρχουν παραθαλάσσιες ταβέρνες.

Πίσω Λιβάδι: Πεντακάθαρη αμμουδιά με αρμυρίκια που προσφέρουν την σκιά τους στους κολυμβητές, στο ομώνυμο χωριό. Υπάρχουν ταβέρνες και μπαράκια.

Λογαράς: Δίπλα σχεδόν στο Πίσω Λιβάδι βρίσκεται η μεγάλη αμμουδιά του Λογαρά που έχει χαρακτηριστεί με γαλάζια σημαία και είναι ιδανική για κολύμπι και ψαροτούφεκο. Υπάρχουν ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, ταβέρνες και καφετέριες πάνω στο κύμα.

Πούντα: Η παραλία της Πούντας συγκεντρώνει τις προτιμήσεις κυρίως νέων ανθρώπων. Υπάρχουν δύο οργανωμένα beach-bar και bazar.  

ΤΣερδάκια - Νέα Χρυσή Ακτή: Εκτεταμένη αμμουδιά που έχει χαρακτηριστεί με γαλάζια σημαία. Η Νέα Χρυσή Ακτή είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο σαν μία από τις ιδανικότερες παραλίες της Μεσογείου για θαλάσσια σπορ και ιδιαίτερα για wind-surf. Στις αρχές της δεκαετίας του '90, η Νέα Χρυσή Ακτή καθιερώθηκε σαν ιδεώδης τόπος για την διεξαγωγή του ετήσιου παγκόσμιου πρωταθλήματος wind-surfing.

Χρυσή Ακτή: Η αμμουδιά της Χρυσής Ακτής, από τις ομορφότερες του νησιού και η μεγαλύτερη παραλία της Πάρου, είναι πραγματικός παράδεισος. Οι συνθήκες είναι ιδανικές για ιστιοπλοϊκές δραστηριότητες. Έχει χαρακτηριστεί με γαλάζια σημαία, έχει άριστη υποδομή, σύγχρονα ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια, surf-clubs, εστιατόρια και μπαράκια.

Δρύος: Όμορφη παραλία, στο ομώνυμο γραφικό χωριό με την πλούσια βλάστηση. Υπάρχουν παραθαλάσσιες ταβέρνες και μπαράκια.

Φάραγγας: Προστατευμένη αμμουδιά, οργανωμένη τουριστικά. Υπάρχει παραλιακό μπαράκι. Πρόσβαση από την Αλυκή και την Αγκαιριά.

Μία φορά τον χρόνο, τα εκκλησάκια, τιμούν την ονομαστική εορτή του Άγιου - Προστάτη τους, με την συμμετοχή των πιστών. Στα πανηγύρια, το θρησκευτικό στοιχείο συνυπάρχει με την χαρά της ζωής αφού μετά την λειτουργία αρχίζει ο χορός και το γλέντι που κρατάνε μέχρι το πρωί. Μερικά από τα παραδοσιακά πανηγύρια:

  • Της Μεταμόρφωσης στη Νάουσα στις 6 Αυγούστου
  • Της Παναγίας στην Παροικιά στις 15 Αυγούστου
  • Της Αγίας Μαρίνας στα Μάρμαρα
  • Του Αγίου Φανούριου στον Αμπελά
  • Στις Λεύκες στις 29 Αυγούστου

Οι πολιτιστικοί σύλλογοι της μικρής κοινωνίας της Πάρου έχουν αναπτύξει έντονη δραστηριότητα προκειμένου να διασωθεί και να διαδοθεί η λαϊκή κληρονομιά του νησιού. Σημαντικά πολιτιστικά γεγονότα, με μουσικές, χορευτικές και θεατρικές παραστάσεις οργανώνονται κυρίως κατά την διάρκεια του καλοκαιριού. Το τριήμερο βιωματικό πολιτιστικό φεστιβάλ Διαδρομές στη Μάρπησσα διεξάγεται στην Πάρο από το 2010 στα τέλη Αυγούστου.

 

eastermarpissaparos_F13225.jpgΜεγάλη Εβδομάδα & Πάσχα στη Μάρπησσα: Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος, στη Μάρπησσα διοργανώνονται εκδηλώσεις για τον εορτασμό των παθών του Χριστού και το Άγιο Πάσχα. Οι εκδηλώσεις αρχίζουν την Μεγάλη Παρασκευή με τις αναπαραστάσεις της ζωής και των Παθών του Κυρίου. Ένα έθιμο που, σύμφωνα με υπάρχοντα στοιχεία, ξεκίνησε πριν από το 1937 με εμπνεύστρια και πρωτεργάτιδα την τότε δασκάλα του χωριού κ. Βασιλεία Καφούρου. Το έθιμο αυτό διαφυλάχτηκε από τους κατοίκους μέχρι σήμερα. Το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής μέσα σε μια ατμόσφαιρα Χριστιανικής κατάνυξης θα βιώσετε μοναδικά έθιμα. Κατά μήκος της περιφοράς του Επιταφιου γύρω από τη Μάρπησσα και σε χαρακτηριστικά σημεία, λαμβάνουν χώρα σκηνές από τη ζωή και τα Πάθη του Χριστού. Σ΄αυτές συμμετέχουν νέοι και παιδιά του χωριού μας, ντυμένοι με ρούχα εκείνης της εποχής. Το γενικό κλίμα συγκίνησης που επικρατεί μεταφέρει τους πιστούς πολύ εύκολα στην Ανάσταση του Λαζάρου, την Είσοδο στα Ιεροσόλυμα, στην Μετάνοια της Μαγδαληνής, στον Μυστικό Δείπνο, στην Προσευχή στο όρος των Ελαιών, στον Πόντιο Πιλάτο, στην Ανάβαση στον Γολγοθά, στην κρεμάλα του Ιούδα, στην Σταύρωση, την Αποκαθήλωση και την Ταφή του Χριστού.  

Αγώνες & Θαλάσσια Σπορ: Η Πάρος προσφέρεται για όλα τα θαλάσσια σπορ. Το wind-surfing έχοντας σύμμαχο τον ευνοϊκό βόρειο άνεμο, είναι το αγαπημένο άθλημα. Σε πολλές παραλίες της Πάρου λειτουργούν κιόσκια που προσφέρουν εξοπλισμό αλλά και εκπαίδευση για όλα τα θαλάσσια σπορ καθώς και σχολές και κέντρα καταδύσεων. Στην Πάρο λειτουργούν δύο water-park. Μοναδική είναι η και η εμπειρία να γνωρίσετε τις ομορφότερες περιοχές του νησιού κάνοντας ιππασία.

 

ΔΗΜΟΣ ΠΑΡΟΥ 2284360100
ΚΕΠ ΠΑΡΟΥ2284024912
ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ2284022500
ΛΙΜΕΝΑΡΧΕΙΟ2284021240
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ2284023333
ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΙΚΗ2284025199
ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ2284092030
ΤΑΞΙ2284021500
ΚΤΕΛ2284021133