基克拉泽斯群岛让您美梦成真

Η ιστορία του ιδιόκτητου αμπελώνα του οινοποιείου MORAITICO του Γεωργίου Μωραϊτη, έχει ρίζες πάνω από 80 έτη, φυτεμένος σε τεμάχια διαλεγμένα με κριτήρια τα γόνιμα χώματα και τον καλό προσανατολισμό λόγω των δύσκολων συνθηκών της εποχής και το λιγοστών υδάτων στο έδαφος του νησιού, από τον παππουλή του Εμμανουήλ Μωραϊτη που ήρθε στη Πάρο από τη Πελοπόννησο κατά τη διάρκεια της επανάστασης του 1821. Στη συνέχεια συνεχίζει την αμπελοοινική παράδοση ο πατέρας του Θεόδωρος Μωραϊτης με μεγάλη επιτυχία. Ο Γεώργιος Μωραίτης θυμάται σαν γιορτή, τους τρυγητές που δουλεύαν στον αμπελώνα να πατάνε τα σταφύλια στο πατητήρι του κτήματος και στη συνέχεια να αδειάζουν το μούστο σε τουλούμια φτιαγμένα από δέρμα κατσίκας ώστε με ασφάλεια να τον μεταφέρουν σε ατελείωτες ουρές με τα γαιδουράκια και τα μουλάρια στο πατρικό οινοποιείο. Ακολουθούσε η επεξεργασία του και έτοιμο πια το κρασί φορτωνόταν σε μεγάλα βαρέλια στο οικογενειακό καϊκι τη "Σεβαστή", το οποίο δεσπόζει στο σηματάκι της εταιρείας, για να ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα και στη Γαλλία.

Το 1970 ο πατέρας του Θεόδωρος Μωραϊτης επέλεξε τον μικρότερο από τα τέσσερα παιδιά του, το Γεώργιο Μωραϊτη ως μοναδικό διάδοχο και συνεχιστή της αμπελοοινικής παράδοσης της οικογένειας.

Με απόφαση του πατέρα του ο Γεώργιος Μωραϊτης σπουδάζει στην Αθήνα οινολόγος. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του παράλληλα με τη θεωρητική του κατάρτιση είχε την ευκαιρία να κάνει τη πρακτική του εξάσκηση σε μια από της μεγαλύτερες οινοπαραγωγικές εταιρίες της Ελλάδας με διεθνή αναγνώριση στην "ΒΟΤΡΥΣ" του Μποδοσάκη για 4 χρόνια. Εκεί απέκτησε τεράστια εμπειρία δίπλα σε αξιόλογους οινολόγους Έλληνες και Γάλλους.

Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του, επιστρέφει στην Πάρο και ο πατέρας του Θεόδωρος του αναθέτει την οινοποίηση και τυποποίηση του κρασιού. Το 1976 πραγματοποιεί την πρώτη του επιτυχημένη εμφιάλωση με το κρασί "KAVARNIS", βάζοντας το λιθαράκι του στην οικογενειακή παράδοση. Από τότε το Παριανό εμφιαλωμένο κρασί γίνετε καλοδεχούμενο με χαρά σε όλη την Πάρο. Και εν συνεχεία γίνετε γνωστό και εκτός Πάρου.. Στα τέλη της δεκαετίας έρχεται στο οινοποιείο ο αδελφός του Μανώλης από τα καράβια. Δεν μπόρεσαν να συνεργαστούν αρμονικά –η μοίρα των οινοπαραγωγών οικογενειών- και ο Γεώργιος Μωραϊτης αποχωρεί με λύπη του από το πατρικό οινοποιείο, γεγονός που του στοιχίζει. Η πεποίθηση του από πολύ νωρίς για την βιολογική καλλιέργεια και οινοποίηση βιολογικών κρασιών τον οδηγεί στην «άκρη του νήματος». Έτσι στη δεκαετία του ‘90 ο Γιώργος φυτεύει τα δικά του αμπέλια στα κληρονομικά του κτήματα το ένα μάλιστα σε ένα δύσκολο έδαφος από σχιστόλιθο και γρανίτη με βορειοανατολικό προσανατολισμό που όμως αγναντεύει τη θάλασσα στον κόλπο της Νάουσας της Πάρου όπου έχτισε και το χώρο του οινοποιείου MORAITICO. Την πρώτη του οινοποίηση την κάνει το 2003 στην Ένωση Συνεταιρισμών Πάρου με δυο χιλιάδες φιάλες κρασί. Κατόπιν οινοποιεί στο δικό του χώρο μέσα στον αμπελώνα του και τον Οκτώβρη του 2006 σε πανελλαδικό διαγωνισμό βιολογικών κρασιών ECOFESTIVAL Αθηνών και αποκτά το πρώτο χρυσό βραβείο με το "λευκό κρασί του Νησιού". Ακολούθησαν συμμετοχές σε διαγωνισμούς και πολλές δημοσιεύσεις με κορυφαία εκείνη της Ελευθεροτυπίας η οποία τον ανακηρύσσει πρωταθλητή των βιολογικών κρασιών, διότι το γεγονός αυτό αποτελεί μοναδική αναγνώριση όχι μόνο για τον ίδιο άλλα και για την Πάρο. Ακολούθησε η κορυφαία αναγνώριση της απόκτησης το έτος 2019 του χρυσού βραβείου με το "ερυθρό του νησιού" και "το ροδί του νησιού" και το αργυρό βραβείο με το "λευκό του νησιού" στο διεθνή διαγωνισμό βιολογικών κρασιών "AMPHORE" που διεξάγεται στο Παρίσι.

Ο Γιώργος Μωραϊτης απολαμβάνει με μεγάλη χαρά την επιβράβευση της οινοποιητικής του παράδοσης, την συνεχίζει με τρόπο που δεν σβήνει την παραγωγική τάση του σήμερα με "το κρασί του νησιού" σε λευκό, ροζέ και ερυθρό και οραματίζεται ένα μέλλον με συνετή και υπεύθυνη αντιμετώπιση της σίτιση πάνω στον πλανήτη γη.