Ενσωμάτωση ευρωπαϊκής οδηγίας για τη χρονομεριστική μίσθωση, για την προστασία των καταναλωτών

Με Κοινή Απόφαση των Υπουργών Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Πολιτισμού και Τουρισμού, εναρμονίζεται η ελληνική νομοθεσία με τις διατάξεις της οδηγίας 2008/122/ΕΚ για την προστασία των καταναλωτών, ως προς ορισμένες πτυχές των συμβάσεων χρονομεριστικής μίσθωσης μακροπρόθεσμων προϊόντων διακοπών, μεταπώλησης και ανταλλαγής.

Όπως είναι γνωστό η χρονομεριστική μίσθωση είναι ένας σχετικά νέος τρόπος διακοπών. Ο ενδιαφερόμενος «αγοράζει» το δικαίωμα χρήσης, για μία τουλάχιστον ή περισσότερες εβδομάδες κάθε χρόνο μίας πλήρως εξοπλισμένης και επιπλωμένης κατοικίας, σε τουριστικά συγκροτήματα κατοικιών ή ξενοδοχεία. 

Επίσης έχει και την εναλλακτική επιλογή να αγοράσει χρονομερίδια. Ο καταναλωτής τα χρονομερίδια αυτά τα αποκτά πληρώνοντας ένα αντίτιμο και τα χρησιμοποιεί για να κάνει διακοπές σε διαφορετική κάθε φορά τουριστικό συγκρότημα. Το κόστος είναι ανάλογο με τον αριθμό ημερών, την περίοδο τους έτους, το είδος του τουριστικού καταλύματος, την τοποθεσία.

Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, οι διατάξεις της Κοινής Υπουργικής Απόφασης προστατεύουν τα συμφέροντα των καταναλωτών με τους εξής κυρίως τρόπους:

α) Διασφαλίζεται για τους αγοραστές των χρονομεριδίων μέσω τυποποιημένων εντύπων που χορηγούνται πριν την υπογραφή της σύμβασης σαφής, κατανοητή και ακριβής πληροφόρηση για όλα τα στοιχεία της σύμβασης και τα χαρακτηριστικά του χρονομεριδίου που επηρεάζουν την απόφασή τους.

β) Αντιμετωπίζονται και αποτρέπονται οι πωλήσεις υπό πίεση μέσω της πρόβλεψης προθεσμίας υπαναχώρησης διάρκειας τουλάχιστον 14 ημερών.

γ) Απαγορεύεται στους φορείς εκμετάλλευσης να λαμβάνουν προκαταβολή από τους αγοραστές εντός της προθεσμίας υπαναχώρησης.

δ) Η σύμβαση είναι άκυρη υπέρ του καταναλωτή, αν δεν περιέχει μία σειρά από πληροφορίες που ορίζονται στην απόφαση.

Όπως αναφέρεται στην ίδια ανακοίνωση, το νέο νομοθετικό πλαίσιο αποσκοπεί στην κάλυψη των κενών που υπάρχουν στην ισχύουσα νομοθεσία, αλλά και στην επέκταση του πεδίου εφαρμογής της ισχύουσας νομοθεσίας, ώστε να καλύπτονται:

α) βραχυπρόθεσμες συμβάσεις, δηλαδή συμβάσεις με διάρκεια μικρότερη από τρία χρόνια.

β) κινητά καταλύματα, όπως ποταμόπλοια, τροχόσπιτα ή κρουαζιερόπλοια.

γ) μακροπρόθεσμα προϊόντα διακοπών, όπως club διακοπών με τιμή προσφοράς όπου οι καταναλωτές πληρώνουν ένα ορισμένο ποσόν για να αποκτήσουν κωδικό πρόσβασης σε ένα δικτυακό τόπο, όπου τους υπόσχονται εκπτώσεις σε καταλύματα διακοπών, πτήσεις και ενοικιάσεις αυτοκινήτων.

δ) τη μεταπώληση των προϊόντων χρονομεριστικής μίσθωσης.

ε) την ανταλλαγή προϊόντων χρονομεριστικής μίσθωσης, όταν ιδιοκτήτες χρονομεριδίων πληρώνουν πρόσθετη αμοιβή για να εξασφαλίσουν πρόσβαση σε κλαμπ ανταλλαγής όπου μπορούν να ανταλλάξουν την εβδομάδα τους π.χ. στα Κανάρια νησιά με μία εβδομάδα στις Άλπεις.

Επισημαίνεται ότι τα μακροπρόθεσμα προϊόντα διακοπών και τα συστήματα ανταλλαγής και μεταπώλησης δεν ενέπιπταν μέχρι την έκδοση της παραπάνω Κοινής Απόφασης στο προστατευτικό πεδίο του π.δ./τος 182/99, με αποτέλεσμα να μην ενσωματώνονται στους κανόνες για τις προθεσμίες υπαναχώρησης, τις προκαταβολές και την ενημέρωση.

Δείτε επίσης στην ίδια κατηγορία