Τα όνειρα ζωντανεύουν στις Κυκλάδες

Το  Μέλι και Κανέλα  βρίσκεται στο Νιο Χωριό, στη νότια πλευρά του κάστρου όπου οι αρχικοί κάτοικοι ήταν Κρητικοί έποικοι.

Τα σπίτια εδώ χτίστηκαν πολύ κοντά, το ένα σπίτι δίπλα στο άλλο, με μικρές αυλές. Στην οδό Μπραντούνα, που οδηγεί στη δεύτερη πιο σημαντική πύλη του κάστρου, είναι ένα από τα πρώτα κτίρια της περιοχής με ιστορία που χρονολογείται πριν από το 1912, τη γερμανική κατοχή, τα μεταπολεμικά χρόνια, τους πρόσφυγες και σήμερα χαρακτηρίζεται ως παραδοσιακό σπίτι κάτω από το μεσαιωνικό κάστρο της Χώρας. Η σοφίτα του σπιτιού ήταν το καταφύγιο των παιδιών, και ιδιαίτερα ο Σπύρος που του άρεσε να διαβάζει και να το γεμίσει με βιβλία. Ο Σπύρος δημιούργησε εδώ ένα μαγικό τόπο όπου πέρασε πολλές ώρες γράφοντας την όμορφη ποίηση του. Αργότερα ως «Φωτός Πελαγίτης» έγινε γνωστός ως γνωστός ναξιανός ποιητής, αλλά η ζωή του δεν άνθησε και πέθανε μόλις 19 χρονών. Stephen Emm. Ο Ψαράς λέει: "Ένα ιδιαίτερα τραγικό γεγονός είναι η πρόωρη απώλεια του ταλαντούχου εφήβου Foto Pelagitis (το λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Σπύρου Κιουλάφι, 1920 - 1939) που έζησε το« Καριωτάκτιστο »στο δέρμα του.» Η αίθουσα ήταν η κύρια περιοχή του σπιτιού Όπου θα συγκεντρωθούν όλες οι γιαγιάδες του Νίο Χωριό, μεταξύ των οποίων η «Μικρή Μαρία», ο καλύτερος φίλος και η γειτονιά της γιαγιάς μας, να αλέθουν τον καφέ στο μύλο και να ξεκινήσουν να κουτσομπολεύουν.Αυτό το σπίτι ζει μέσα από όλους τους ανθρώπους που περνούν και έχουν περάσει Αναπνέει μαζί με τις παλιές ξύλινες πόρτες και τα χωρίσματα και παρακολουθεί την ιστορία και τα ζεστά μυστικά μέσα στα χοντρά πέτρινα τείχη της. Η Κάθριν και ο σύζυγός της, Μπιλ Κιουλάφι, εργαζόμενος και ψαράς, είχαν 4 παιδιά, τον Σπύρο, τον Νικόλαο, τον Ηλία και τον Γιώργο , που μεγάλωσαν σε αυτό το σπίτι κατά τη διάρκεια των δύσκολων περιόδων του πολέμου Κατά τη διάρκεια του πολέμου, οι μαχητές αντίστασης που εισερχόταν από την κεντρική πόρτα βρήκαν φαγητό και καταφύγιο για λίγες ώρες και αργότερα θα έφευγαν από την πίσω πόρτα για να γλιστρήσουν αόρατοι μέσα από τα σοκάκια του κάστρου. Αυτή η μπλε πόρτα έχει δει πολλά. Η κα Κατίνα που καθόταν στην αυλή της μπροστά από την παλιά μπλε πόρτα ήταν πάντα έτοιμη να υποδεχτεί κάθε περαστικό με σπιτικά γλυκά. Μετά τον θάνατο του Σπύρου, ο Νικόλαος πήγε στην Αθήνα και στη συνέχεια δεν άκουστηκε πάλι (κατά πάσα πιθανότητα ταξίδεψε στην Αμερική). Ο Γιώργος έγινε αρτοποιός στην Αθήνα και ο Ηλίας ήταν εργάτης και ψαράς σαν τον πατέρα του. Σε αυτό το σπίτι ο Ηλίας και η Ευαγγελία Κιουλάφη έθεσαν δύο από τα τρία παιδιά τους, τον Σπύρο και τον Γεώργιο, και η γιαγιά Κατίνα έζησε μαζί τους. Παρά τις δυσκολίες που είχε ζήσει, η ομορφιά των γαλαζοπράσινων ματιών της θα σας φέρει πίσω, όπως το Αιγαίο, στα χρόνια της αθωότητας και της γαλήνης. Μετά από αρκετά χρόνια αδράνειας, η οικογένεια του Γεωργίου Κιουλαφή έφερε και πάλι ζωή και χρώμα στο σπίτι , κοιτώντας πίσω στις παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες για να θυμηθούν από πού ξεκίνησαν όλα.